Όσες φορές κι αν ειπωθεί τούτη η φράση πάντα αληθινή! Δυστυχώς πάντα αληθινή! Δεν είναι λίγες οι στιγμές που σκέφτεσαι πως θα ’ταν η ζωή σου, αν είχες γεννηθεί αλλού, σε άλλη χώρα, ίσως και σε άλλη εποχή!
Αχ Ελλάδα μου! Μη με απογοητεύσεις για άλλη μια φορά! Μην ξαναπροδώσεις τα παιδιά σου! Τούτος ο γαλανός ουρανός, τούτος ο ήλιος…
Πώς να τους αποχωριστείς; Πώς να αποχαιρετίσεις την πατρίδα σου; ……
Πώς; Όμως και στην πατρίδα πώς να ζήσεις; Πώς ν’αντέξεις τη μιζέρια, τη θλίψη, τα λυπημένα πρόσωπα;
Πώς να ζήσεις μέσα σε τέτοια ανέχεια; Ζεις ή επιβιώνεις; Όπως λέει κι ο ποιητής: «Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις…»
Θα βρεις κι εσύ την Ιθάκη σου, τη δική σου Ιθάκη! Θα βρεις εκείνο το ωραίο ταξίδι που πίστεψέ με έχει πολλά ακόμη να σου δώσει, γιατί εν έτει 2014 έχουμε ακόμη ελπίδα στο Θεό, κάνουμε όνειρα για το αύριο και αισιοδοξούμε πως τα πράγματα θ’αλλάξουν.
Εμείς θα τα αλλάξουμε.
Γιατί εμείς είμαστε ο τόπος αυτός!
Εμείς είμαστε η Ελλάδα και δε θέλουμε να αφήσουμε την πατρίδα μας.
Τα παιδιά μας θα ζήσουν σ’έναν καλύτερο κόσμο.
Ας ευχόμαστε κι ας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε γι’αυτό.
Ας μη μένουμε αδρανείς. Ας ξυπνήσουμε επιτέλους!
Όλα μπορούν ν’ άλλαξουν!
Φτάνει να το θελήσουμε…
ΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ ΡΩΜΝΙΟΣ ΘΕΣΚΗΣ