Σβίλλια Διονύσιου
1.Τοποθεσία Ναοῦ
Δίπλα στὸ Νοτιοδυτικὸ ἄκρο τοῦ Ἑνετικοῦ φρουρίου τῆς Κορώνης, ἔχει ἱδρυθεῖ ὁ λαμπρὸς ναὸς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Ἐλεήστριας. Ὁ χῶρος στὸν ὁποῖο βρίσκεται σήμερα ὁ ναός, ἦταν ἐπικλινὴς καὶ κατέληγε στὴν θάλασσα ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ ἐπίπονη καὶ μακρόχρονη ἐργασία, μεταβλήθηκε σὲ μιὰ μεγάλη καὶ εὐρύχωρη πλατεία. Τὸ θέαμα μοναδικὸ καθὼς φαίνεται ἡ εἴσοδος τοῦ Μεσσηνιακοῦ κόλπου, ὁ ὄρμος τῆς Κορώνης μὲ τὴν ἀμμουδιά της, πλαισιωμένα στὰ δυτικὰ ἀπὸ τὸν Ἀκρίτα καὶ τὴν νησίδα Βενετικὸ καὶ στὰ ἀνατολικὰ ἀπὸ τὸν Ταύγετο. Σὲ αὐτὸ τὸ ὑπέροχο μέρος λοιπὸν βρέθηκε ἡ θαυματουργικὴ εἰκόνα τῆς Ἐλεήστριας.
2.Ἡ ἀνακάλυψη τῆς θαυματουργικῆς εἰκόνας
Ἡ ἀνακάλυψη τῆς θαυματουργικῆς εἰκόνας τῆς Ἐλεήστριας, ἔγινε μὲ βάση ἕνα ὅραμα μιᾶς εὐσεβέστατης ἡλικιωμένης γυναίκας ἀπὸ τὴν Κορώνη, τῆς Μαρίας Γ. Σταθάκη. Ἡ γυναίκα αὐτὴ γιὰ δεκαπέντε χρόνια ἔβλεπε στὸν ὕπνο της σὰν ὅραμα τὴν θεϊκὴ μορφὴ τῆς Θεοτόκου, ποὺ τῆς ὑπεδείκνυε τὸ σημεῖο ὅπου βρίσκονταν τρεῖς μικρὲς εἰκόνες, τοῦ Ἐσταυρωμένου, τῆς Θεοτόκου καὶ τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ.
Παρακάτω παρατίθενται κάποια ἀπὸ τὰ ὄνειρα τῆς ἡλικιωμένης :
Μία νύχτα ὀνειρεύτηκε ὅτι βρισκόταν στὸν χῶρο, στὸν ὁποῖο ἔχει τώρα κτιστεῖ ὁ ναὸς τῆς Ἐλεήστριας. Παρουσιάζεται μπροστά της μιὰ γυναίκα ντυμένη στὰ λευκά, καὶ τῆς εἶπε : «Νὰ πεῖς στοὺς συμπολίτες σου νὰ ἔρθουν νὰ κάνουν ἀνασκαφὴ σ΄αὐτὸ τὸ μέρος καὶ θὰ βροῦν μέσα σὲ σχισμὴ βράχων τρεῖς μικρὲς εἰκόνες καὶ ἐκεῖ ποὺ θὰ βρεθοῦν οἱ εἰκόνες νὰ χτίσουν ναό. Τὰ θεμέλια του ναοῦ νὰ τὰ χτίσουν σ’ αὐτὸν τὸ τοῖχο, ποὺ τὸν διαφύλαξα ἀνεπηρέαστο ἀπὸ σεισμούς, πολέμους καὶ θεομηνίες». Αὐτὸ τὸ ὄνειρο τὸ ἔβλεπε κάθε Σεπτέμβριο γιὰ τρία χρόνια.
Κάποια ἄλλη στιγμὴ εἶδε ὅτι κατὰ τὴν ἀνασκαφὴ καὶ πρὶν βρεθοῦν ὁ εἰκόνες, θὰ ἔβρισκαν μιὰ δεξαμενὴ μὲ σκάλα.
Βέβαια αὐτὰ τὰ θεϊκὰ ὁράματα ἡ σεβάσμια γυναίκα ἀπέφυγε νὰ τὰ ἀνακοινώσει στοὺς συμπατριῶτες της ἀπὸ τὸν φόβο μήπως τῆς κοροϊδέψουν ἢ τὴν θεωρήσουν τρελή.
Ἡ θαυματουργὴ εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Ἐλεήστριας (ἀπὸ τὸ φυλλάδιο τοῦ ναοῦ)
Ἀλλὰ τὸ 1897 ἐμφανίστηκε καὶ πάλι ἡ Παρθένος καὶ τὴν διέταξε ἐπιτακτικὰ νὰ ἀναζητήσει μὲ ἀνασκαφὲς τὶς Ἅγιες εἰκόνες στὸ μέρος ποὺ τῆς εἶχε ὑποδείξει. Ἔντρομη ἡ γριὰ ἀνακοίνωσε τότε τὰ ὁράματά της. Ἔτσι κατευθύνθηκαν ὁμαδικὰ ἄντρες καὶ γυναῖκες κάθε ἡλικίας καὶ τάξης, ἀπὸ τὴν Κορώνη καὶ τὰ περίχωρα στὸν χῶρο ποὺ ὑπέδειξε ἡ γυναίκα καὶ ἄρχισαν νὰ ἀνασκάπτουν μὲ εὐλάβεια καὶ προθυμία. Μετὰ ἀπὸ λίγες ἡμέρες βρέθηκε ἡ δεξαμενὴ μὲ τὴν σκάλα τῆς ἀλλὰ ἐπειδὴ δὲν μποροῦσαν νὰ βροῦν τὶς Ἅγιες εἰκόνες, χαλάρωσαν καὶ οἱ ἐργασίες σταμάτησαν. Ἀμέσως ὅμως ἐμφανίστηκε ἡ Θεοτόκος στὴν ἡλικιωμένη γυναίκα καὶ τὴν πρόσταξε νὰ συνεχιστοῦν οἱ ἐργασίες μέχρι τὴν ἀνεύρερση τῶν Ἁγίων εἰκόνων καὶ τὴν ἀνέγερση τοῦ ναοῦ. Σὰν σημάδι γὶ΄ αὐτοὺς ποὺ θὰ ἔφερναν ἀντιρρήσεις ἢ θὰ περιφρονοῦσαν τὸ θεῖο ὅραμα, τῆς ἀνήγγειλε ὅτι θὰ ἐμφανιστοῦν στὸν καρπὸ τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ τῆς τρεῖς μαῦρες σφραγίδες. Ὄντως ἕνα πρωὶ ἐμφανίστηκαν στὸν καρπὸ τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ τῆς γυναίκας οἱ τρεῖς σφραγίδες. Ὅταν ἔγινε γνωστὸ στὸ κοινό της Κορώνης τὸ σημάδι, προκάλεσε μεγάλη ἔκπληξη! Ἀμέσως πάρα πολλοὶ προσέτρεξαν στὸν ἱερὸ χῶρο καὶ ἄρχισαν πάλι οἱ ἀνασκαφὲς μὲ μεγαλύτερη εὐλάβεια καὶ προθυμία ἀπὸ πρίν.
Μετὰ ἀπὸ συνεχῆ ἐργασία δέκα ἡμερῶν, εὐδόκησε ἡ Θεία Χάρη τῆς Θεοτόκου καὶ τὸ ἔργο στέφθηκε μὲ ἐπιτυχία. Γιατί μέσα σὲ μιὰ μεγάλη σχισμὴ ἑνὸς τεράστιου ὀγκόλιθου βρέθηκαν οἱ ζητούμενες εἰκόνες τὴν 21η, 22α καὶ 23η Ἰανουαρίου 1897.
Ἡ θέση εὕρεσης τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνας τῆς Παναγίας τῆς Ἐλεήστριας (ἀπὸ τὸ φυλλάδιο τοῦ ναοῦ)
Ὁ Δημ. Ζαντιώτης ἢ Λεχάρης κρατώντας στὰ χέρια τοῦ τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Ἐλεήστριας (ἀπὸ τὸ φυλλάδιο τοῦ ναοῦ)
Τὴν πρώτη ἡμέρα βρέθηκε ἡ εἰκόνα τοῦ Ἐσταυρωμένου, τὴν δεύτερη ἡ εἰκόνα τῆς Θεοτόκου καὶ τὴν Τρίτη ἡμέρα ἡ εἰκόνα τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ μαζὶ μὲ ἕνα κομμάτι ἀπὸ πετραχήλι καὶ μέρος μιᾶς λαβίδας.
Ἡ ἀνακάλυψη τῶν εἰκόνων προκάλεσε στοὺς κατοίκους τῆς Κορώνης καὶ τῶν γύρω χωριῶν τεράστιο ἐνθουσιασμό, ὥστε ἄρχισε ἡ μαζικὴ προσέλευση τοῦ κόσμου στὸν χῶρο τῆς ἀνεύρεσης. Μὲ κάθε εἴδους ἀφιερώματα καὶ πολλὴ προσωπικὴ ἐργασία, συντελέσθηκε σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα ἡ ἀνέγερση τοῦ ναοῦ, σύμφωνα μὲ τὶς ὑποδείξεις τῆς ἡλικιωμένης γυναίκας.
Φωτογραφία τοῦ παλιοῦ Ναοῦ
Τὰ ἐγκαίνια ἔγιναν στὶς 26 Δεκεμβρίου 1900, ἡμέρα Τρίτη, ἀπὸ τὸν ἀρχιερέα Γαβρ. Πετρουδάκη, πρώην Μητροπολίτη Νικοπόλεως, ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴν Λέρο καὶ εἶχε ἔρθει γι’ αὐτὸν τὸ λόγο ἀπὸ τὴν Ἀθήνα.
Ὁ ναὸς ἐγκαινιάστηκε τρισυπόστατος, δηλαδὴ νὰ ἑορτάζει τρεῖς φορὲς :
- τὴν Παρασκευὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς,
- τὴ 14η Σεπτεμβρίου,
- τὴν 25η Μαρτίου.
Σὰν ἱερέας τῶν ἐγκαινίων κλήθηκε ὁ Παναγ. Δραγκειώτης, ὅπως εἶχε ὑποδειχθεῖ στὸ ὅραμα τῆς γυναίκας.
3.Θαύματα τῆς Ἁγίας εἰκόνας
Μετὰ τὴν ἀνακάλυψη τῶν Ἁγίων εἰκόνων προσέρχονται ἀπὸ πολλὰ μέρη πολλοὶ καὶ μὲ εὐλάβεια ἐπικαλοῦνται τὴ παντοδύναμη χάρη τῆς Θεομήτορος γιὰ τὴν θεραπεία ἀπὸ κάθε εἴδους ἀσθένειες καὶ τὴν διάσωσή τους ἀπὸ διάφορους κινδύνους.
Παρακάτω θὰ περιγράψουμε κάποια ἀπὸ τὰ θαύματα ποὺ ἔγιναν ἀπὸ τὶς Ἅγιες εἰκόνες καὶ ἀναφέρονται στὸ ἐνημερωτικὸ φυλλάδιο τοῦ Ναοῦ ἂπ΄ ὅπου προέρχονται καὶ οἱ παραπάνω πληροφορίες. Γιὰ ἐξοικονόμηση χώρου θὰ ἀναφερθοῦν λίγα ἀπὸ τὰ θαύματα τῶν Ἁγίων εἰκόνων
Ἃ’ Θαῦμα
Σὲ μικρὴ ἀπόσταση ἀπὸ τὸν Ἱερὸ χῶρο ὅπου ἀνακαλύφθησαν οἱ Ἅγιες εἰκόνες βρίσκονται δίπλα στὴν θάλασσα τεράστιοι βράχοι, ποὺ χρησιμεύουν μᾶλλον γιὰ τὴν στήριξη τοῦ φρουρίου. Αὐτοὺς τοῦ ὀγκόλιθους τοὺς ἐκμεταλλευόταν κάποιος ἐργολάβος ποὺ εἶχε ἀναλάβει τὴν κατασκευὴ τῆς προκυμαίας τῆς Καλαμάτας. Τὸ ἔτος 1897 καταπλακώθηκαν ἀπὸ τεράστιο βράχο ποὺ ἀποκόπηκε, δύο ἀπὸ τοὺς Καρπάθιους ἐργάτες ποὺ ἐργάζονταν ἐκεῖ. Λόγω τοῦ ἀτυχήματος, ἔφυγαν ἀπὸ ἐκεῖ καὶ οἱ ὑπόλοιποι ἐργάτες ποὺ βρίσκονταν ἐκεῖ.
Οἱ νεκροὶ θάφτηκαν ἀπὸ τοὺς συμπατριῶτες τους στὸ κοιμητήριο τῆς πόλης ποὺ βρίσκεται μέσα στὸ φρούριο. Ἡ ἀπώλεια τῶν δύο ἐργατῶν ἀνάγκασε τὸν ἐργολάβο νὰ γράψει σὲ κάποιον τεχνίτη στὴν Κάρπαθο νὰ πάρει μαζί του ἐργάτες καὶ νὰ πάει στὴν Κορώνη γιὰ ἐργασία. Ὁ τεχνίτης αὐτὸς ποὺ ὀνομαζόταν Νικόλαος Μαλανδρής, δέχτηκε τὴν πρόσκληση καὶ ἑτοιμαζόταν νὰ ἀναχωρήσει. Πρὶν τὴν ἀναχώρηση ὅμως καὶ γιὰ τρεῖς νύχτες ἔβλεπε τὴν Παναγία στὸν ὕπνο του νὰ τοῦ λέει «Νὰ πάρεις μαζί σου καὶ τὰ ἐργαλεῖα τῆς οἰκοδομικῆς, διότι ἐκεῖ ποὺ θὰ πᾶς θὰ κληθεῖς νὰ χτίσεις ναό».
Πράγματι λίγες ἡμέρες μετὰ τὴν ἄφιξή του στὴν Κορώνη κλήθηκε ἀπὸ τοὺς ἐπιτρόπους καὶ ἄλλους πολίτες νὰ ἀναλάβει τὴν οἰκοδόμηση τοῦ νέου ναοῦ ἐπειδὴ θεωρήθηκε ὁ πιὸ κατάλληλος ἂπ΄ ὅλους. Αὐτὸς πρόθυμα τότε δέχθηκε ἀνακοινώνοντας τότε καὶ τὰ ὀράματά του. Ἔτσι λοιπὸν μὲ θεϊκὴ εὔνοια οἰκοδομήθηκε ὁ περίλαμπρος ναὸς τῆς Ἐλεήστριας ἀπὸ τὸν ξακουστὸ τεχνίτη.
Β’ Θαῦμα
Ὁ Καλαματιανὸς Ν. Ματζῶρος, τυπογράφος, ὅταν ἔπαθε κάποια ἀσθένεια στὸ στῆθος του, ζήτησε τὴν γνωμάτευση τῶν πιὸ διάσημων ἰατρῶν τῆς Καλαμάτας οἱ ὁποῖοι τῶν συμβούλευσαν νὰ φύγει ἀπὸ τὴν πόλη καὶ νὰ πάει σὲ ὀρεινὸ μέρος νὰ κατοικήσει ὥστε νὰ ζεῖ ἤρεμα καὶ νὰ ἀναπνέει καθαρὸ ἀέρα. Σὰν τέτοιο κατάλληλο μέρος θεώρησε τὸ μοναστήρι τῆς Χρυκελλαριᾶς ποὺ ἀπεῖχε ἀπὸ τὴν Κορώνη 2 ὧρες καὶ βρισκόταν ἀνάμεσά σε 2 ὑψώματα.
Ὅταν ὅμως πῆγε δὲν βρῆκε ἀπὸ τοὺς καλόγερους τὴν κατάλληλη περιποίηση, γιατί τὸν ἀπέφευγαν διότι πίστευαν ὅτι ἔπασχε ἀπὸ «ὕποπτη» ἀσθένεια. Γὶ αὐτὸ λοιπὸν ἔφυγε καὶ ἐξαντλημένος ἀλλὰ καὶ ἀποκαμωμένος ἔφτασε στὴν Κορώνη. Μὴν ἔχοντας τὸ θάρρος λόγω τῆς ἀσθένειας νὰ ζητήσει φιλοξενία σὲ κάποιο σπίτι ἢ ξενοδοχεῖο τῆς πόλης, πῆρε τὸν δρόμο γιὰ τὸν ναὸ τῆς Ἐλεήστριας. Ὅταν ἔφτασε, προσκύνησε εὐλαβικὰ τὴν Ἁγία εἰκόνα καὶ ἔπειτα ζήτησε ἀπὸ τὴν γριὰ ὑπηρέτρια ποὺ ἔμενε ἐκεῖ φιλοξενία. Ἡ γριὰ χωρὶς νὰ ὑποπτευθεῖ τίποτε γιὰ τὴν ἀρρώστιά του, τοῦ προσέφερε κάθε ἐξυπηρέτηση καὶ τοῦ ἔδωσε κρεβάτι σ’ ἕνα καθαρὸ, εὐάερο καὶ ἡλιόλουστο κελλὶ ὅπου καὶ ἔμεινε γιὰ λίγες ἡμέρες. Βλέποντας τὴν ὑγεία του νὰ βελτιώνεται ξαφνικὰ μέρα μὲ τὴν ἡμέρα παράτεινε ἐκεῖ τὴν διαμονὴ τοῦ ἕως ποὺ ἡ ὑγεία τοῦ ἀποκαταστάθηκε ὁλοκληρωτικά. Τότε συντετριμμένος προσκύνησε τὴν εἰκόνα τῆς Θεομήτορος καὶ ὁμολόγησε ὅτι ἡ ὁλοκληρωτικὴ ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας τοῦ ὀφειλόταν στὴν παντοδύναμη χάρη τῶν Ἁγίων εἰκόνων. Ἀπὸ τότε διαφημίζει τὸ θαῦμα καὶ ἐπισκέπτεται κάθε χρόνο τὴν Ἐλεήστρια γιὰ νὰ προσκυνήσει τὴν θαυματουργὴ εἰκόνα.
Γ’ Θαῦμα
Ἡ Εὐρυδίκη, σύζυγος Δημήτρη Καραπούλου, Δημάρχου ἂπ΄τὴν Κορώνη, τὸ ἔτος 1903 μετὰ ἀπὸ δύσκολο τοκετὸ προσβλήθηκε ἀπὸ πυρετὸ τῆς γέννας καὶ γιὰ πολλὲς ἡμέρες ἡ θερμοκρασία κυμαινόταν χωρὶς διακοπῆ σὲ 40-41 βαθμούς.
Ἡ ἰατρικὴ ἐπιστήμη δὲν μπόρεσε, ἂν καὶ προσέφερε ὅλα τα μέσα, νὰ ἐλαττώσει τὴν θερμοκρασία οὔτε μὲ τὶς πολλὲς ἐνέσεις οἱ ὁποῖες δημιούργησαν καὶ ἐρεθισμοὺς καὶ μᾶλλον ἐπιδείνωσαν τὴν κατάσταση. Οἱ δυνάμεις τῆς ἐξαντλήθηκαν καὶ ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ ὅλοι περίμεναν τὸ μοιραῖο. Μιὰ ἐλπίδα ἀπέμεινε στοὺς συγγενείς της, ἡ προσφυγὴ στὰ θεία.
Τὰ ἄπειρα θαύματα τῆς θαυματουργικῆς εἰκόνας τῆς Ἐλεήστριας δὲν ἄφησαν ἀδιάφορούς τους συγγενεῖς ἀλλὰ ἀμέσως μὲ μεγάλη εὐλάβεια καὶ κατάνυξη, ἔτρεξαν καὶ ἔφεραν στὸ δωμάτιο τῆς ἄρρωστης τὴν Ἁγία εἰκόνα τῆς Ἐλεήστριας. Ἐκεῖ γονατιστοὶ μπροστὰ στὴν Ἁγία εἰκόνα καὶ κλαίγοντας, ἐπικαλέστηκαν τὴν γιατρειὰ τῆς ἀρρώστιας καὶ ἄφησαν πολλὰ ἀφιερώματα. Ἡ παθοῦσα ἔκανε τὸν σταυρό της, φίλησε τὴν εἰκόνα καὶ ἔπεσε γιὰ ὕπνο. Ἀλλὰ ὢ τοῦ θαύματος ξύπνησε μετὰ ἀπὸ λίγο, ὁ πυρετὸς εἶχε πέσει τελείως κι ἡ ἄρρωστη εἶχε γιατρευθεῖ ὁριστικά.
ΠΗΓΗ : ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΛΕΗΣΤΡΙΑΣ ΚΟΡΩΝΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
ΕΙΚΟΝΕΣ – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ : ΣΒΙΛΛΙΑΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ , ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΛΕΗΣΤΡΙΑΣ ΚΟΡΩΝΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ